بار سفر بسته بودم نگاهی به کوله بارم انداختم دیدم پر ار مارکهای متفاوت گفتم چه بهتر رها کنم خویشتن خود را از هر چه سنگینی سفر نور رفتن دل همراه میخواهد و بس...
همه را به دنیا بخشیدم ...
سفر من اما در هیچ جای نقشه نبود ...
شش سالی میشود در این ایستگاه توقف کردم ایستگاه خاک وبلاگ خاک...
خسته ام خسته چقدر شکسته ام حال که سفر پیش آمده سفری از جنس نور این وبلاگ را هم بخشیدم به دنیا ...
من و شما فقط معنای یک جمله را به یادگار میبریم از این وبلاگ...
دنیا برای مردم دنیا من تو را به آسمان بخشیدم ...
.................
